در خبرها آمده بود که عباس حاج کناری مربی پیشین تیم ملی کشتی آزاد ایران هدایت تیم ملی کشتی آزاد تاجیکستان را بر عهده گرفت.
درست چند روز پیش از این نیز رضا یزدانی، دیگر کشتی گیر مازندرانی و کاپیتان و قهرمان پیشین تیم ملی کشتی ایران به عنوان مدیر فنی تیم‌های ملی کشتی آزاد و فرنگی ترکمنستان انتخاب شد.
یزدانی هم‌چنین محمود اسماعیل‌پور و اصغر بذری را به ترتیب به عنوان سرمربیان تیم‌های ملی جوانان و نوجوانان ترکمنستان انتخاب کرده است.
و پیشتر کمیل قاسمی کشتی گیر سابق مازندران و دارنده مدال طلای المپیک ۲۰۱۲ لندن به عنوان سرمربی تیم ملی کامبوج انتخاب شده بود و اکنون در این کشور مشغول فعالیت حرفه ای کشتی است.
راقم این سطور بارها متذکر شده بود که تیم و باند تهرانی ها قصد تضعیف کشتی مازندران را داشته و هر از گاهی یک خم کشتی این خطه را گرفته تا در خاک بنشانند تا رفته رفته پایه ها و ارکان این ورزش آبااجدادی استان تخریب شود.
محسن کاوه مدیر فنی تیم ملی کشتی آزاد در مصاحبه اخیر خود گفته : « مازندران کشتی ایران و جهان را تغذیه می کند و مازندران مهد پرورش بزرگان کشتی جهان است » و یا علیرضا دبیر رئیس پرحاشیه فدراسیون کشتی بارها در رسانه ها اعلام داشته که : « مازندران شاگرد اول کشتی است».
باند تهرانی با بهره گیری از کلمات پرطمطراق و دهان پر کن قصد انحراف افکار عمومی را دارد و با همین سیاست مربیان کارآمد و نخبه پرور مازندران را خانه نشین نموده و در عوض سکان هدایت تیم ملی و اعضای کمیته فنی را افراد بی دانش و همیشه تهرانی در دست گرفته اند.
سوال اساسی اینجاست که امثال محمود اسماعیل پور، رضا یزدانی و عباس حاج کناری و ... که در مسابقات جهانی و آسیایی همواره برای کشورمان خوش درخشیدند و مدال های رنگارنگی را کسب کردند و همچنین در سال های گذشته در کسوت مربی در لیگ کشتی هم خوش درخشیدند، چرا نباید از ظرفیت آنان برای آموزش کشتی گیران داخلی و تیم ملی استفاده شود و باید به کشورهای منطقه برای آموزش کشتی گیران بیگانه رهسپار شوند؟
و باز خبر بدتر اینکه تیم کشتی آزاد تهران که پیش از این قرار بود نماینده ایران در جام بین‌المللی یاشاردوغو باشد، به جای ترکیه اواخر ماه جاری راهی ارمنستان خواهد شد.
معلوم نیست در کشتی چه اتفاقی افتاده که به جای آنکه از کشتی گیران مازندران در این تورنمنت استفاده شود و آنها را به این مسابقات روانه کنند دوباره سر و کله ی تیم تهران پیدا شده و قصد دارند از آنها در این جام استفاده نمایند. اگر قرار بر تشویق باشد که این کشتی گیران مازندران هستند که باید در میادین مختلف حضور داشته باشند . اگر کشتی گیران مازندران شاگرد اول هستند که باید آنها را در مسابقات مختلف آزمود و جایزه داد نه آنکه تیمی را به مسابقات گسیل نمایند که کشتی آن به قول خود آقایان مرده است.
به نظر می رسد یک جای کار می لنگد و توطئه ای علیه ورزش اول مازندران در جریان است که برخی از آقایان بله قربان گوی فدراسیون ، چشم و گوش خود را بسته و برای پست و مقام خویش حاضرند مربیان و کشتی گیران مازندران را قربانی مطامع خویش نمایند.
خدا خودش رحم نماید.

حامد درزی نژاد